Stijn verruilde de schildersbranche voor de bouwwereld: “Heel blij dat ik deze overstap heb gemaakt”
Van schilder naar werkvoorbereider. Ontdek hoe het Stijn bevalt bij Van Wijnen!
Lees het verhaalUitvoerder Renovatie en Transformatie (R&T) Bert Vlijm (65) en senior werkvoorbereider Bons Kramer (34) werken beiden al een behoorlijke tijd bij de Van Wijnen-vestiging in Lelystad. De nadruk van hun werk ligt op renoveren en transformeren, met name in ziekenhuizen.
“Ik hou me bezig met de dagelijkse aansturing op de bouwplaats. Ik onderhoud de contacten met de onderaannemers, onze eigen mensen en in het bijzonder onze klant.”
“Ik doe het voorbereidende werk. Inkopen, controleren van tekeningen, materialen bestellen, globale planning en de voorbereiding van de logistiek ter plaatse. Ik stuur op het proces, de kwaliteit, de kosten en de techniek. Daarbij breng ik de belangen van de betrokken partijen samen.”
Bert: “Voor mij is dat alweer zo’n 38 jaar geleden. Als je in die tijd als timmerman zonder werk zat, reed je langs een bouw en meldde je je gewoon in de keet. Zo werd ik aangenomen. Van Wijnen heette toen nog De Leeuw Jellema. Na verloop van tijd werd ik uitvoerder.”
Bons: “In 2008 haalde ik mijn diploma Middenkaderfunctionaris Bouw. Mijn afstudeerstage was bij Van Wijnen en ik ben blijven plakken. Ik startte als assistent werkvoorbereider en kreeg langzamerhand eigen projecten. Ik switchte van nieuwbouw naar bestaande bouw – wat nu R&T heet. Nu doe ik veel ziekenhuisverbouwingen.”
Bons: “Ik heb plezier in de projecten waaraan ik werk. Daardoor heb ik het prima naar mijn zin. We hebben heel fijne collega’s.”
Bert: “Heel simpel: als ik het niet naar m’n zin had, deed ik dit werk bij Van Wijnen niet. ’s Morgens ben ik er om vijf uur uit en ik zit om half zes in de auto. Best vroeg. Toch vind ik het nog steeds leuk om met een club mensen iets te maken. Bovendien: ik voel me hier thuis. Als dat niet zo was, had ik het hier niet zo lang volgehouden.”
Bert: “De omgang met elkaar. Op kantoor en met de jongens buiten. De onderlinge contacten zijn gewoon goed. Conflicten zullen er niet snel ontstaan en iedereen hoort erbij. We gaan samen voor resultaat. Je hebt hier niet het idee dat je er alleen voor staat.”
Bons: “We hebben hetzelfde doel voor ogen: samen de wedstrijd winnen. Maar het gaat hier niet alléén over werk, hoor. Op maandag krijg je vaak de vraag hoe je weekend was. En dan wordt er ook oprecht geluisterd.”
Bert: “Dat herken ik. We hebben bij Van Wijnen absoluut geen eilandjes-cultuur. We lopen makkelijk bij elkaar binnen, of het nou bij de projectleider of werkvoorbereider is. Gelijk een babbeltje over en weer. Als we ’s morgens binnenkomen gaat de koffiepot aan en is het direct al gezellig. We maken de dag leuk met een grap en een grol en zorgen er samen voor dat er aan het eind van een werk iets staat om trots op te zijn.”
”We hebben hetzelfde doel voor ogen: samen de wedstrijd winnen”
Bons: “Niet één specifiek dingetje, maar het hele traject. Je start een project met een bepaalde visie en bouwt het in je hoofd op. Als we het dan met z’n allen weer geflikt hebben, ja, dat geeft wel een kick. We zijn nu in de calculatiefase van een nieuw, groot project. Zoals het nu lijkt, moeten we vlot starten. Dat betekent snel schakelen. Een leuke uitdaging. We krijgen hier kansen en verantwoordelijkheden, en ook alle steun van het team.”
Bert: “We zijn eigenlijk een fabriekje dat een tijdje op één plek staat. Onder allerlei omstandigheden. Het waait, het regent, er zijn ’s morgens files en materiaal komt soms te laat. En toch bouwen we samen verder en brengen we mooie projecten voor onze klanten tot afronding. Daar krijg ik energie van.”
Bert: “Het bouwen is hetzelfde, maar de omgeving heel anders. Een ziekenhuis is altijd in gebruik. Er werken mensen, er komen mensen op bezoek en er liggen patiënten. Ons werk op de verschillende afdelingen is aan regels gebonden. Betonboren kan bijvoorbeeld alleen tot 08.00 uur en tussen 12.00 uur en 13.00 uur. ’s Avonds ruimen we onze werkplek goed op, we laten geen rotzooi liggen. De processen in het ziekenhuis moeten gewoon doorgaan.”
Bons: “In een ziekenhuis werk je overal, van kraamafdeling tot mortuarium. Je ziet pijn, verdriet, blijdschap en alles ertussenin. Daar moet je wel iets mee hebben. De uitdaging voor mij zit niet zozeer in het werk zelf, dat is vrij repeterend. Maar het gaat wel om heel specifieke zorgomgevingen, zoals een OK. We hebben veel contact met de opdrachtgever én de gebruikers. Zo dragen we bij aan betere zorg. Mooi, vind ik.”
Bert: “Ik denk dat je vindingrijker moet zijn dan in nieuwbouw. Bij renoveren en transformeren komt het soms voor dat je op de bouwplaats iets verwijdert en op een verrassing stuit. Dan moet je à la minute schakelen. Je weet vooraf nooit hoe een klus verloopt. Het wordt nooit saai.”
Bons: “Nieuwbouw is min of meer voorgekauwd, bij renovatie en transformatie kun je makkelijker een andere weg inslaan. Je kunt er echt je ei in kwijt.”
Bert: “Het vraagt oplossingsgerichtheid. Binnen de lijntjes creatief je eigen gang durven gaan in overleg met de belanghebbenden op die afdeling. Daarvoor is bij ons veel ruimte.”
Bert: “Het zegt iets dat wij hier al zo lang met plezier lopen, dan moet er iets goed zijn! De dingen zijn bij ons prima geregeld. En als je hier ambities hebt, wordt dat gestimuleerd.”
Bons: “We krijgen regelmatig cursussen en bijscholingen aangeboden. Bij het eindejaarsgesprek vroegen ze wat mijn ambities voor 2023 zijn. Zelf zit ik nu prima op mijn plek, maar als ik wat anders wil doen, kan dat.”
”Het zegt iets dat wij hier al zo lang met plezier lopen”
Bons: “Op onze vestiging kun je op de afdeling R&T mooie dingen maken. Als je daar de uitdaging van inziet en een beetje verliefd bent op het vak, is dit je plek.”